در عصر یخبندان بسیاری از حیوانات یخ زدند و مردند.خارپشتها وخامت اوضاع رادریافتند تصمیم گرفتند دورهم جمع شوند و بدین ترتیب همدیگررا حفظ کنند.وقتی نزدیکتر بودند گرمتر میشدند ولی خارهایشان یکدیگررا زخمی میکرد. به همین خاطر تصمیم گرفتند ازهم دور شوند ولی با این کار از سرما یخ زده میمردند. ازاینرو مجبور بودند برگزینند یا خارهای دوستان را تحمل کنند، یا نسلشان از روی زمین برکنده شود.آنها دریافتند که باز گردند و گردهم آیند. آموختند که، با زخم های کوچکی که از همزیستی با نزدیکان بوجود می آید، زندگی کنند چرا که گرمای وجود دیگری مهمتراست.و این چنین شد که توانستند زنده بمانند.
بهترین رابطه این نیست که اشخاص بی عیب و نقص را گردهم می آورد بلکه آن است که هر فرد بیاموزد با معایب دیگران کنارآید و محاسن آنانرا تحسین نماید.
نویسنده : جایلستان » ساعت 8:46 صبح روز سه شنبه 92 خرداد 7